Słoń w składzie porcelany, czyli jak podróże kształcą

Do tego posta sprowokowała mnie ostatnia bankietowa przygoda eNNki. Każdy z nas był pewnie w podobnej sytuacji. Nowe miejsce, nowe obyczaje i nie do końca wiadomo, jak się zachować i to prowadzi do komicznych sytuacji.

Kilka lat temu całą ekipą z pracy pojechaliśmy na tzw. zjazd integracyjny. Celem wycieczki był hotel SPA Jelenia Struga w Kowarach. W normalnych warunkach dojechalibyśmy szybko, gdyby nie to, że co kilka kilometrów męska część ekipy zmuszała nas do postoju, żeby oddać naturze litry wypitego piwa. Mimo, że wlekliśmy się niemiłosiernie, to serdecznie im współczułam wyskakiwania  przy minus dziesięciu w metrowe zaspy śniegu.

Na miejsce dotarliśmy na szczęście przed zmrokiem. Po zameldowaniu udaliśmy się do pokoi, żeby się przygotować do zajęć rozrywkowych. Nie wszystko jednak było tak luksusowe, jak się nam wydawało. Kiedy weszłyśmy z koleżanką do pokoju, okazało się, że chyba wysadziło korki, bo wszędzie panowały egipskie ciemności. Tylko poświata z holu nie pozwoliła nam powybijać zębów o meble. Już zaczęłyśmy szukać skrzynki z bezpiecznikami, kiedy na korytarz wypada reszta naszej ekipy. U nich to samo! Wreszcie ktoś przytomnie poszedł do recepcji. Wraca po chwili pąsowy jak róża i mruczy pod nosem, żeby użyć mózgu, a  kartę otwierającą drzwi wetknąć w odpowiedni otwór. Nastała światłość i ogólne rozbawienie.

Wreszcie jesteśmy gotowi do zajęć. To znaczy niektórzy. Ci bardziej obyci i odważniejsi maszerują w samych szlafrokach. Jak SPA to SPA! A pozostali w całym zimowym rynsztunku schodzą do sauny. W szlafroku to tylko po domu! W rezultacie dziewczyny lądują na masażykach i błotnych papkach, a panowie z baterią rozluźniaczy okupują jacuzzi. Do tej pory nie chcą się przyznać ile wypili piwa, a ile wody ze wspólnej kąpieli.

Wniosek jest prosty. Podróże kształcą. Coraz mniej zaskakują krany, których nie ma jak odkręcić, suszarki bez włącznika, toalety bez przycisku spuszczającego wodę. Niech żyją fotokomórki. Ciekawe, jakie Wy mieliście przygody z nowoczesnością.

Wspomniane SPA mieści się zaraz przy byłej kopalni uranu, którą zwiedziliśmy kilka lat wcześniej. Obecnie mieści się w niej muzeum i bardzo ciekawa trasa turystyczna. Największe wrażenie zrobił na nas rząd metalowych, pordzewiałych łóżek w jednym z podziemnych korytarzy. Jest to pozostałość po ośrodku inhalacji radonowych, który był jedynym takim w Polsce. Bardzo klimatyczne miejsce, na samym końcu drogi, w środku lasu. Ciekawostką jest to, że pod samym hotelem przepływa górski strumień, do którego można wejść bezpośrednio  z sauny. Ekstremalne przeżycie szczególnie w zimie.

Ewentualnych podróżników chciałabym zachęcić do odwiedzenia Kowar nie tylko ze względu na SPA i sztolnie. Zwiedzanie Dolnego Śląska warto zacząć od Parku Miniatur, który mieści się na terenie byłej fabryki dywanów. W otoczeniu zieleni, u podnóża gór mieści się niemała kolekcja miniatur zamków, pałaców, kościołów i innych znanych budowli. Najbardziej znane to Zamek Książ, Zamek Czocha, obserwatorium na Śnieżce.  Zachwycają one precyzją z jaką są wykonane najdrobniejsze detale.  Malutkie dachówki, ogrodzenia, balkoniki, wieżyczki. Takie domki dla lalek. Jest to niezła frajda dla dzieci i dorosłych. Można również odwiedzić pracownię modelarską i przyjrzeć się jak wygląda praca nad poszczególnymi miniaturami. Nas wyprawa do parku sprowokowała do tego, by te wszystkie budowle poznać w rzeczywistości. Wierzcie mi, naprawdę jest co zwiedzać, na każdym kroku jakiś stary zamek albo dworek.