Majówka

Naszej wczorajszej wyprawie towarzyszył, ciągnący się aż po horyzont, obraz  pól obsianych rzepakiem i wrzechobecny ich duszno-słodki zapach . Prawdziwie wiosna ma zielono-żółty blask.

Przejeżdżamy przez miejscowość Lipa (woj.dolnosląskie, powiat jaworski), w pobliżu której usytuowany jest rezerwat przyrody. Znajduje się on we wschodniej części Pogórza Kaczawskiego, u podnóża wschodniej części Gór Kaczawskich w Sudetach.

Zbliżamy się do naszych ukochanych gór. Z daleka znajome widoki. Po lewej stronie widoczny stożek Śnieżki, najwyższego szczytu w Karkonoszach (1602 n.m.p.) i jednocześnie w całych Sudetach. Jest najwybitniejszym szczytem Polski. Nieco z prawej Mały i Duży Staw, gdzie do tej pory leży śnieg. 



Droga prowadzi przez Kaczorów, a w oddali widok na kopalnię wapienia w Wojcieszowie. Pierwsza wzmianka o eksploatacji złóż w okolicach Wojcieszowa pochodzi z roku 1529. Czynniki wewnętrzne górotwórcze przekształciły wapienie w marmury, które znalazły zastosowanie przy, obecnie już historycznych budowlach. Między innymi w latach 1742-1747 król pruski Fryderyk Wielki sprowadził z Wojcieszowa do Poczdamu marmury na budowę pałacu Sanssouci. Zakłady wapiennicze na przełomie stuleci, wielokrotnie zmieniały włascicieli i charakter produkcji. Obecnie właścicielami jest polsko-niemiecka spółka, przetwarzająca surowiec dla celów budownictwa.

Dalej trasa prowadzi u podnóża Gór Sokolich na obszarze Rudawskiego Parku Krajobrazowego. Te dwa wzniesienia to, od lewej Góra Krzyżna i kolejno Sokolik, a na drugim planie, ale górująca nad wszystkim Śnieżka.

  Sokolik z bliska.

Na jego szczyt, gdzie znajduje się platforma widokowa, prowadzą wykute w skale schody, pochodzące z końca XIX-tego wieku.  Z platformy rozpościera się widok na Karkonosze, dolinę Bobru, północną część Rudaw Janowickich oraz Góry Kaczawskie. Sokolik jest często wykorzystywany jako teren do ćwiczeń wspinaczkowych.

W oddali widać Śnieżne Kotły, na których faktycznie jeszcze leży śnieg. Nad krawędzią kotłów usytuowana jest radiowo-telewizyjna stacja przekaźnikowa, będąca kiedyś schroniskiem.

Właściwym celem wyprawy jest Przesieka, wieś położona w powiecie jeleniogórskim, w gminie Podgórzyn. Słynie z pięknych widoków i malowniczego położenia. Jedną z atrakcji jest Wodospad Podgórnej.



  

Niestety nie udało nam się, tym razem  do niego dotrzeć i ze smutkiem wspominaliśmy czas, kiedy kilkukilometrowe piesze wędrówki nie stanowiły dla mnie problemu. Musimy się zadowolić wspomnieniami sprzed kilku lat i widokiem strumienia, który na  górze tworzy dziesięciometrową kaskadę wodospadu.  

Kolejną atrakcją Przesieki jest Dziurawa Skała, której nazwa pochodzi od przelotowej jaskini widocznej w górnej części skały. Ta 20-sto metrowa grupa skalna znajduje się na wirażu szosy prowadzącej do miejscowości.

Miejscem, które ogromnie zapadło nam w pamięć, z poprzedniej wyprawy, jest pensjonat Różana. Wygląda jak pałacyk, a kamienna brama wjazdowa dodaje mu osobliwego uroku. Niestety jest nieczynny. Odrestaurowany czeka na kolejnego właściciela, który na nowo tchnie w niego życie.

Do całości brakuje tylko książęcej pary.

Wycieczkę kończymy na łące z widokiem na zbiornik wody pitnej Sosnówka i panoramę gór.

Nasze obecne wyprawy mają charakter bardziej objazdowy niż spacerowy. Lubimy jednak wracać do tych miejsc, które kiedyś zdeptaliśmy na pieszo i wiążą się z cudnymi wspomnieniami.