Wielkanocny Poniedziałek, czyli tradycyjne lanie wody.

 

Wielkanocny Poniedziałek dopełnił tradycji. Było mokro i to bardzo. Deszcz ze śniegiem na przemian i w  zgranym duecie. Miał być przyjemny spacer, w celu zrzucenia nowych, okrąglutkich oponek, które milutko otoczyły moją talię. Zamiast jednak spalać kalorie, wypaliliśmy trochę paliwa i z okien samochodu podziwiali widoki. O ile można to nazwać podziwianiem :) Park przy pałacu w Krotoszycach był jedynie rozmytą plamą.

 

 

 

 

Przypominał momentami bożonarodzeniowe, śniegowe widoczki.

Na moment stał się nawet białą plamą. No może nie za sprawą śnieżycy, ale buntu aparatu, który uznał, że ma dosyć takich widoków.

Ławeczka na małym półwyspie wyglądała wyjątkowo ponuro i samotnie. Mam nadzieję, że kolejnym razem, przy pięknej pogodzie, uda mi się uchwycić prawdziwy urok tego miejsca.

Wreszcie jednak przestało padać. Udało mi się odszukać oznaki prawdziwej wiosny.

Te zdjęcia kosztowały mnie dużo wysiłku. Oprócz tego wybrudzoną kurtkę, wbite w głowę kolce, ubłocone buty i szramę na brodzie :D Musiałam jednak jak najbardziej zbliżyć się do tych malutkich pączuszków i budzących się do życia gałązek.

Kolejne chmury i nieprzyjemny wiatr zakończyły nasz jeżdżony spacer. Poza tym las przy legnickiej hucie, nie zachwyca urodą. Już przebieram niecierpliwe nogami, bo kolejny weekend ma być cieplejszy. Myślę, że będzie bardziej zielono, zawilce i fiołki rozszaleją się na całego.