wtorek, 24 czerwca 2014

U podnóża Kruczych Skał, czyli opowieść o Jerzmanicach-Zdrój.

 Kilka kilometrów od polskiej stolicy złota, Złotoryi, znajduje się wieś Jerzmanice-Zdrój. Od 1881 roku, aż do lat po drugiej wojnie światowej, była miejscowością uzdrowiskową. Obecnie przypomina o tym  "skalne źródełko", zwane również źródłem św.Jadwigi, a także trasa spacerowa wzdłuż Kruczych Skał, które górują nad miejscowością. W budynku uzdrowiska znajduje się obecnie zakład poprawczy.






Marmurowy portal nad źródełkiem, lata świetności ma za sobą.



Źródełko znajduje się u podnóża Kruczych Skał, które były kiedyś kamieniołomem piaskowca. Obecnie jest to pomnik przyrody z licznymi bardzo ciekawymi formami skalnymi.

 
 
 
 
 
 
 

 
 
 

 
 
I tak sobie wędrowałam u podnóża skał, trasą, którą dawniej pokonywały panie w wytwornych sukniach i pantoflach na obcasach i panowie w melonikach :).
 
 

Krucze Skały są jednym z ulubionych miejsc wspinaczkowych. A jest się na co wspinać. 27 m piaskowej skały z prawdopodobnie najpiękniejszymi i najdłuższymi rysami w Polsce.



 
 Ja jednak wolałam podziwiać je z dołu.

 
 
Moja wędrówka zakończyła się przed metalowymi schodami. Pewnie gdybym się uparła, weszłabym i na nie, ale na szczęście mąż ostudził moje zapały. Ścieżka, która prowadzi wzdłuż skał jest dosyć wąska i niczym nie odgrodzona od krawędzi skarpy. Może kiedyś była tam barierka zabezpieczająca przed upadkiem, ale właściciele rzepakowych pól się jej pozbyli.  
 
 
 
 
Tą samą trasą wróciłam do samochodu, podziwiając samą siebie za przebyty "taki kawał" drogi :)
 


 
 
Oczywiście zanim zakończyliśmy wycieczkę, musieliśmy spenetrować wszystkie boczne drogi i z każdej możliwej strony obejrzeć skały. Z oddali najlepiej widać lekko pijanego "rycerza".
 
 
 
Woda wypływająca ze źródełka tworzy bagno, którego poziom w niektórych miejscach jest wyższy od drogi.
 
 
 
 
 
Wygodnie siedząc w samochodzie, bez zbędnej wspinaczki, zdobyłam rzepakowe pola.
 
 
 
Morze rzepaku i widok na Wilczą Górę.
 
 
 
Na przeciwko Kruczych Skał jest zabytkowa stacja kolejowa, której poświęciliśmy również dużo czasu, ale to temat na kolejny post.
 



43 komentarze:

  1. Skały mają tak równe ściany jakby ktoś z nich bloki skalne kiedyś tam wycinał.
    Pola rzepakowe zachwycają :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Kiedyś był tam kamieniołom, ale żeby aż tak równiutko je wykroili?
      Lubię patrzeć na ciągnące się rzepaki, ale mniej je wąchać :)

      Usuń
  2. W wytwornych sukniach, i parasolkami rzecz jasna... :)
    A morze rzepakowe barwy niezwykłej bo niczym słońce - piękne!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. I w wielkich kapeluszach :) To musiał być ciekawy widok.

      Usuń
  3. pijany rycerz wygląda obłędnie...
    jak zwykle wspaniała wycieczka ... piękne macie rejony wokół siebie :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. tyle lat tutaj mieszkam, a jeszcze tyle nieodkrytych miejsc :)

      Usuń
  4. Nazwa brzmi zadziwiająco znajomo - czy mogłam tamtędy przejeżdżać?
    Jak zawsze ciekawie, Ja kiedyś tam wszędzie pojadę...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Oj przyjedź, przyjedź, na pewno nie będziesz się nudzić :)

      Usuń
  5. Aaaaaaaaaaaaaaaaaa! Genialne!!!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Mówisz, że aż genialnie? To się cieszę :)

      Usuń
    2. AŻ!!!
      Jestem absolutnie i do nieprzytomności zachwycona!

      Usuń
    3. mam nadzieję, że niedługo będziesz leżeć zemdlona :)))

      Usuń
    4. Oj, przeleżałam zemdlona dobrych parę dni, ledwo doszłam do siebie :)))))))

      Usuń
  6. Byłam tam!! Ale na Twoich zdjęciach Polly wygląda ten krajobraz jeszcze cudniej!!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. W takim razie w następnym poście przypomnę Ci stacyjkę kolejową. Na mnie to miejsce zrobiło duże wrażenie :)

      Usuń
  7. Piękna wycieczka! Skały rzeczywiście, tylko podziwiać :) Pola rzepaku też niczego sobie :)
    Ale najważniejsze, że odpoczęłaś :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Trochę się zdeptałam, ale i nawdychałam chłodu skał i słodkości rzepaku :)

      Usuń
  8. Piękna Polska nasza cała:-)
    Lubię takie miejsca, jak to i pozwalam wyobraźni przywoływać dawny czas. Spod przymkniętych powiek widzieć ludzi i słyszeć ich rozmowy.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja też lubię myśleć o ludziach, którzy kiedyś tam mieszkali. Historia, której uczyłam się w szkole, kojarzyła mi się z wojnami, ale przecież istniało obok normalne życie.

      Usuń
  9. Kurcze, nurtuje mnie taka myśl, że ja tam kiedyś byłam, ale kiedy, z kim, z jakiego powodu, nie pamiętam. Ot skleroza ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ciekawe coś Ty tam wyprawiała, że nie pamiętasz :DDD

      Usuń
  10. piękna wycieczka Polly :))

    Skały sś takie monumentalne, robią niesamowite wrażenie.

    :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. a człowiek przy nich taki malutki i jak stoi i zadziera głowę do góry to ma zawroty :))

      Usuń
  11. Widzę, że też spędzasz czas na łonie natury. Uwielbiam takie skałki! I rzepak też bardzo dekoracyjny :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Bez spacerów na łonie natury chyba bym uschła :) Ja też kocham skałki, nie koniecznie muszę się na nie wspinać, wystarczy się pogapić :D

      Usuń
  12. Bo góry od człowieka potężniejsze som, że tak mi się zaraz ta reklama skojarzyła :) Kocham wszelkiego rodzaju kamienie, maja w sobie coś:)
    Witam serdecznie :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Witaj Desperku :) Czy ta reklama to przypadkiem reklama piwa???? No cóż, dlaczego mnie to nie dziwi :D
      Pozdrówka :D

      Usuń
  13. Krucze Skały i Wilcza Góra :)
    Już same nazwy dają posmak przygody.
    Piękne zdjęcia - zwłaszcza pierwsze i te z rzepakiem.

    Serdeczności, Pollyanno :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Prawda :) Fauna i flora w jednym :D
      Pozdrawiam :D

      Usuń
  14. Piękna dziewicza okolica.
    Takie skały zawsze utwierdzają we mnie poczucie ogromu sił natury.
    Miłego lata!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Mnie takie widoki uczą pokory i pozwalają spojrzeć z dystansem na życie.
      Tobie też miłego lata :D

      Usuń
  15. uwielbiam skały, w Irlandii jest ich pełno i to mnie napawa szczęściem... Polly, piękną wycieczkę aprezentowałaś, dziękuję :*

    OdpowiedzUsuń
  16. Wow!
    Ależ czarowne miejsce!

    OdpowiedzUsuń
  17. Polly, piękne miejsce wybrałaś na wycieczkę. Aż moje oczy się śmieją, gdy oglądam Twoje fotki, dech zapiera. Jednak najpiękniej byłoby zobaczyć te cudeńka samemu. Może kiedyś... Buziaki przesyłam

    OdpowiedzUsuń
  18. Polly, oprowadzasz mnie po bajecznym świecie. Zdjęcia robisz tak świetne, ze czuję się w ich "środku". Oddają nastrój tych miejsc. Dzięki:)

    OdpowiedzUsuń
  19. Fajne zdjęcia:)
    Bardzo lubię takie klimaty, a szczególnie góry i różne skały.
    Ciekawe są też takie stacje kolejowe. Niektóre są zniszczone i nieużywane, a kiedyś były dziełami architektury..
    Pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
  20. Najbardziej kocham pola rzepakowe. One potrafią sprawić, że zatrzymuję się na chwilę.
    Pozdrawiam jak zawsze i ciepło i czekam na słowo od Cibie

    OdpowiedzUsuń
  21. Niesamowity klimat, aż ciarki po plecach biegną :-)

    OdpowiedzUsuń
  22. Witaj! Miło oglądać taki szmat świata Twoimi oczami, bo ładnie to opisujesz i pokazujesz.Myślałaś o tym,żeby wydać jakiś fachowy przewodnik po dolnośląskim, albo stworzyć fachową stronę internetową na ten temat, bo chyba jest niemałe zapotrzebowanie na takowe produkty na rynku. Pomyśl o tym, bo mogłabyś całkiem sporo zarobić na swojej pasji.
    Aha, a tak prywatnie dodam jeszcze, że ja ostatnio przeczytałam książkę "Ocet jabłkowy dobry dla zdrowia". Jeśli masz chwilkę wolnego czasu, to ,bardzo proszę, zainteresuj się tym tematem, bo warto,gdyż wartości lecznicze tego specyfiku mają szerokie spektrum. Myślę, że na pewno znajdziesz tam coś ważnego też dla siebie.
    Pozdrawiam serdecznie:)

    OdpowiedzUsuń