Myśli i obrazy, które dają moc.

 

Wiosna to taki okres, kiedy można zacząć wszystko od nowa. W tym roku nadchodzi bardzo szybko, dlatego czas porzucić wylegiwanie się w pieleszach. Czas porzucić jaskinie i usprawiedliwienia, że zima, a zimą wiadomo nic się nie chce. Jest wiosna i musi się chcieć. To najlepszy czas na zmiany, na nowe postanowienia, na wzięcie się w garść i chwycenie życia za rogi. Myślę, że to nie tylko wiosna tak na mnie podziałała, ale wszystkie ciepłe słowa, jakie otrzymałam od Was moi czytelnicy, z okazji  pierwszych urodzinek. Ogromnie dziękuję. Jestem trochę zaskoczona, że mimo iż czasami jęczę i narzekam, to i tak odnajdujecie we mnie siłę i optymizm. Muszę zatem sprostać zadaniu i to wszystko znacznie rozmnożyć. Muszę wrócić do moich mądrych książek, afirmacji, zeszytów marzeń, o których zapomniałam na zbyt długi czas. Ale to one też mnie nauczyły, że na wszystko w życiu jest czas. Czas radości i smutku, czas szaleństwa, biegu i czas spokoju. Najważniejsze, żeby żadnego z tych okresów nie zmarnować i wyciągnąć z nich odpowiednią naukę. Życie bowiem nie robi niczego na zawołanie, każde marzenie wymaga czasu i gotowości.
 Dobrze też, że Bóg nie reaguje natychmiast na każde moje jęczenie: zabierz sobie to moje życie, bo ja go nie chcę, bo nie mam już siły. Zbyt dobrze mnie zna, bo za kilka chwil zmieniam znowu zdanie i jestem mu wdzięczna, że podarował mi jeszcze trochę czasu, który mogę całkiem fajnie i pożytecznie wykorzystać. Jeszcze się nasiedzę na obłoczkach u Jego boku :)
 

Dzisiaj jakaś siła pociągnęła mnie w stronę półki z książkami i kazała przypomnieć mądre słowa Louise L. Hay:

 

Każdy z nas jest odpowiedzialny za to, co go spotyka w życiu.

 

Każda nasza myśl tworzy naszą przyszłość.

 

Każdego z nas dotyczy problem niszczących uraz, które nosimy w sercu, krytycyzmu, poczucia winy i nienawiści do samego siebie.

 

To są tylko myśli, a myśli można zmienić.

 

Musimy uwolnić się od przeszłości i wybaczyć wszystkim, z nami samymi włącznie.

 

Aprobata dla tego, co robimy i akceptacja samego siebie "tu i teraz" to klucze do pozytywnych zmian.

 

Tylko w teraźniejszości można coś zmienić.


 

Niektóre słowa mogą budzić nasz sprzeciw, bo nie na wszystko mamy wpływ. Chociażby na niektóre choroby. Ale to nie usprawiedliwia wcale naszej bierności. Możemy na życiowym starcie otrzymać nierówne szanse, ale tylko od nas samych zależy, co zrobimy dalej. Czy będziemy leżeć i jęczeć, czy też podejmiemy wyzwanie. Ja podejmuję wyzwanie, bo to najlepsze wyjście. W końcu nie mam nic do stracenia :)

Pewnie jeszcze nie jeden raz zaliczę wpadkę i zmęczę się i zacznę jęczeć, ale mam nadzieję, że coraz ciszej i rzadziej. Pewnie jeszcze nie raz zapragnę być zwyczajnym kwiatkiem, od którego niewiele się wymaga, a jego jedynym życiowym zadaniem jest rosnąć i pachnieć. Z drugiej strony znając moją naturę zdecydowanie wybrałabym żywot nieokiełznanego konia, bo wolę galopować, niż stać w miejscu.

Na zakończenie kilka wiosennych obrazków. Najbardziej zaskoczyły mnie bratki, które wyjątkowo szybko wyrwały się do życia.