Podaj dalej.

Dlaczego ludzie robią sensację z tragedii innych? Rozumiem zainteresowanie, które wynika  ze współczucia i niesie ze sobą pomoc. Nie rozumiem natomiast niezdrowego podsycania emocji ludzi, którzy cierpią z powodu straty bliskiej osoby. Przekazywanie im nowych tzw. "informacji" na temat śmierci ukochanej osoby uważam  za coś okrutnego. Przecież to nie jest plotka o tym, że sąsiadka kupiła nowego psa lub zafarbowała włosy na różowo. Inaczej też odbiera takie "informacje" pani z kiosku, a inaczej osoba, której świat się rozsypał na milion kawałków. Czy ona naprawdę musi "to" wiedzieć. Musi znać nowe szczegóły z tragicznego zdarzenia?! Czy musi wiedzieć, że śmierć nie nastąpiła szybko, tylko, że umierającą wstrząsały konwulsje i rzęziła próbując złapać ostatni oddech?! Czy resztkami sił łapała powietrze, jak ostatnią deskę ratunku z pełną świadomością tego, co się dzieje i przy ogromnym bólu? Czy może to nieświadome ciało działało automatycznie, bo jego naturalną funkcją jest życie? Co mam teraz zrobić z tymi "informacjami" i pytaniami? Kto mi odpowie?! Myślałam, że ilość pytań typu "dlaczego" zaczyna maleć, a po tej sensacyjnej "informacji" dobrze poinformowanych i życzliwych sąsiadek, rozmnożyła się na nowo i krąży wokół mnie.

Żałoba jest jak wzburzone morze, w którym kotłują się wszystkie emocje. Już powoli widziałam, jak niektóre fale wygładzają się i spokojnie suną do brzegu. Dzisiaj znowu jest sztorm, a we mnie szaleje ból, żal, smutek i GNIEW. Na wszystkich i wszystko! Gniew, który uważam za najgorsze z uczuć, jakie można w sobie nosić i z którym najtrudniej sobie poradzić!

Nie tylko sąsiadki grają w "podaj dalej". Rozpowszechnianie tej "informacji" wśród pozostałych członków rodziny uważam za co najmniej niestosowne. Nie wiem, może to działa na zasadzie odrzucania od siebie śmierdzącego jajka?! Masz, łap i zrób sobie z tym co chcesz. Widzę, że zaczynasz się powoli wykopywać z czarnej dziury. Jeszcze za wcześnie, poczekaj i posiedź w niej ze mną! Szkoda, że nie pomyślisz, że jeżeli ja nie będę silna, to nie pomogę Tobie.

Odrzucam to jajo w przestrzeń, niech tam się rozpadnie i przestanie istnieć. Mam już dosyć rozpatrywania wszystkich sensacyjnych "informacji" na temat wypadku. Chcę myśleć ciepło o zmarłej i pamiętać ją z lepszych momentów. Chcę żeby moje morze uspokoiło fale.