Roztoczańskie księżniczki.

W związku z "ostatkami", przypomniała mi się impreza nad stawem w Roztoce. Impreza, w której niestety nie wzięłam udziału, ku niezadowoleniu organizatorek. W czasie, kiedy siedzieliśmy z mężem nad stawem i podziwialiśmy z jednej strony pałac, a z drugiej kościół, kilka ławek dalej w najlepsze trwał piknik. Po jednej stronie stawu roztoczańskie księżniczki, a po drugiej książęta. Przekrzykiwali się nawzajem i robili konkurs śpiewu piosenek biesiadnych. Z tym, że księżniczki wiodły prym, chyba nie tylko w śpiewach, ale i wypitym alkoholu. Całkiem dobry sposób na rozgrzewkę w jesienny dzień. Kiedy zjedliśmy kanapki, mąż poszedł po samochód. W tym czasie księżniczki podniosły się z ławki i co? Oczywiście przysiadły się do mnie. Bełkotliwie się przywitały i zaczęły wyciągać z koszyka butelkę wódki. Były bardzo zawiedzione, że odmówiłam i stwierdziły z żalem, że one takie fajne, a nikt nie chce się z nimi napić. Starsza z nich (była chyba około 70-ki), wykazywała ogromną żywotność i cały czas zadawała mi pytania, a ja modliłam się, żeby mąż już przyjechał. Kiedy wsiadałam do samochodu, krzyczały za mną życząc dużo zdrowia i miłości i....w ogóle wszystkiego naj. Przez całą drogę mąż śmiał się ze mnie i dziwił, że nie chciałam kielicha :).

 

 

Roztokę zapamiętam chyba na zawsze, nie tylko ze względu na imprezkę, ale i zabytki. Pałac z XVI wieku robi ogromne wrażenie. Powstał jako dwór o charakterze obronnym, a w XVIII wieku został rozbudowany na barokową rezydencję rodu von Hochberg. W 1945 roku został przekazany w ręce PGR i oczywiście powoli niszczał. Najbardziej są zrujnowane budynki gospodarcze, bo jak to w bywało w PGR, nikt specjalnie o nic nie dbał. W tej chwili jest w rękach prywatnych i zabezpieczony czeka na lepsze czasy.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kościół powstał w XIX wieku i początkowo był świątynią ewangelicką, a w ręce katolików przeszedł w 1945 roku.  Zachwycił nas architekturą, a najbardziej kunsztownie zdobionym portalem.